იუ ლენგი, კრისტენ კნუტსონი,
Mercedes R. Carnethon,
და ქრისტინ იაფე
Neurology, January 2024,
Volume 102, Issue 2, e208056
არსებობს მზარდი მტკიცებულება, რომელიც ადასტურებს კავშირს ძილის ხარისხსა და დემენციის განვითარების რისკს შორის. თუმცა, ჯერ კიდევ არ არის ცნობილი, გავლენას ახდენს თუ არა ძილის ხანგრძლივობა და ხარისხი საშუალო ასაკის შემეცნებით უნარებზე.
ამ კვლევის ჯგუფის მკვლევარებმა გადაწყვიტეს შეეფასებინათ კავშირი ძილის ხანგრძლივობასა და ხარისხს შორის, რომელიც გაზომეს, როდესაც მონაწილეები იყვნენ 30 და 40 წლის ასაკში, ხოლო კოგნიტური ფუნქცია შეფასდა 11 წლის შემდეგ. ძილი ობიექტურად შეფასდა მაჯის აქტიგრაფიის გამოყენებით და სუბიექტურად პიტსბურგის ძილის ხარისხის ინდექსის (PSQI) კითხვარის გამოყენებით.
კვლევაში სულ 526 მონაწილე მონაწილეობდა, რომელთაგან 58% ქალი იყო, ხოლო 44% აფროამერიკელი. მონაწილეთა საშუალო ასაკი კვლევის დასაწყისში იყო 40.1 ± 3.6 წელი. ძილის საშუალო ხანგრძლივობა იყო 6.1 ± 1.1 საათი, ხოლო ძილის ფრაგმენტაციის საშუალო ინდექსი (გამოითვლება მოძრაობაზე გატარებული დროის პროცენტული ჯამი და უმოძრაობის პერიოდების პროცენტი ≤1 წუთი) იყო 19.2 ± 8.1%. ცუდი ძილი, განსაზღვრული, როგორც მთლიანი PSQI ქულა >5, დაფიქსირდა 239 მონაწილეს (45.6%).
დემოგრაფიის, განათლების, მოწევის, სხეულის მასის ინდექსის, დეპრესიის, ფიზიკური აქტივობის, ჰიპერტენზიის და დიაბეტის კონტროლის შემდეგ, ძილის ფრაგმენტაციის ინდექსის ზედა მესამედში მყოფებს, ქვედა მესამედთან შედარებით, ორჯერ მეტი ჰქონდათ ცუდი კოგნიტური ქულები. MCA ტესტის ძილის ფრაგმენტაციის ინდექსი (რისკის თანაფარდობა = 2.29; 95%, ნდობის ინტერვალი 1.06-4.94). კავშირი ძილის ფრაგმენტაციასა და კოგნიტურ შესრულებას შორის არ განსხვავდებოდა რასის ან სქესის მიხედვით.
ამრიგად, კოგნიტური ფუნქციის გაუარესება საშუალო ასაკის მამაკაცებსა და ქალებში დაკავშირებული იყო ძილის ფრაგმენტაციის გაზრდასთან და არა მის ხანგრძლივობასთან.